طراحی بی ثباتی ایران در سند 2022

نشانه های تغییر در نظم جهانی آشکار شده و حالا به تعبیر رهبر انقلاب، خطوط اساسی ابعاد نظم جدید قابل ترسیم است و در نظم جدید، آمریکا جایگاه مهمی ندارد، منزوی است و ناچار خواهد شد دست وپایش را از نقاط مختلف جهان جمع کند.
از نظر آمریکایی ها تا سال 2025 دو نقطه تعیین کننده در سال 2022 و سال 2024 وجود دارد. در این فاصله زمانی، چند اتفاق مهم در حال شکل گیری است. یکی مساله انتخابات اسرائیل، دوم انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و موضوع سوم زمستان تعیین کننده برای اروپاست. با این پیش فرض آمریکایی ها معتقدند در این زمان کم هم باید مسائل داخلی شان حل شود و هم از چالش ها عبور کنند.
در این گزارش مهم ترین چالش های آمریکا در تغییر نظم جدید و مساله ایران را مورد بررسی قرار داده ایم.
اما این چالش ها دقیقا چه موضوعاتی هستند؟ مهم ترین چالش آنها، ایران است. طبق سند 2022 آمریکایی ها، وقتی دموکرات ها حکومت را تحویل گرفتند، گفتند که ما برای مساله برتری جهانی با چند چالش جدی روبه رو هستیم. چالش اول قدرت های تجدیدنظرطلب، چالش دوم قدرت های سرکش و چالش سوم گروه های فراملی است. آنها ایران را در گروه های سرکش قرار داده و گفته اند که ایران از گروه های فراملی مانند انصارا...، حزب ا...، حماس، جهاد اسلامی و... حمایت می کند.

سند 2022 چه می گوید؟
آمریکایی ها در سند 2022 مدعی شده اند که ایران در هر سه تهدید علیه ما نقش دارد. یعنی تهدید اول قدرت های تجدیدنظرطلب، کسانی که می خواهند هندسه قدرت را به هم بریزند. مثلا در گذشته در کشورهای صاحب قدرت با حضور آمریکا کم و زیاد می شدند یا در شورای امنیت با امتیازاتی رای چین و روسیه را هم برای خود می کردند اما در هفت سال گذشته این ایران است که درباره ما معامله می کند. یعنی جمهوری اسلامی اکنون به گونه ای رفتار کرده که آن فرصت به اضافه و منها هم در اختیار ایران قرار گرفته و ایران ضلع سوم این قدرت های تجدیدنظرطلب شده است.
اتهام دومی که آنها متوجه ایران می کنند، بی اعتمادی و اتهام سوم علیه کشورمان را هم نفوذ ایران در منطقه در حال توسعه عنوان کردند.

ایران الگوی جدیدی حکمرانی شده
درحالی که جهان در آستانه یک نظم جدید در مقابل نظم تک قطبی ای که بوش پدر 20 و چند سال پیش اعلام کرد قرار گرفته است، آمریکا تلاش می کند که سه چالش اصلی را تا حدودی کنترل کند.
چالش اول چین، چالش دوم روسیه و چالش سوم برای شان ایران است اما جنس چالش ها با یکدیگر فرق دارد. آمریکا معتقد است چین در عرصه اقتصادی، تکنولوژی و دفاعی با آنها رقابت می کند که می تواند ادعای رهبری جهان را هم مطرح کند اما میزان چالش روسیه مانند چالش چین نیست، چراکه قدرت روسیه مثل چین نیست اما در حال حاضر صلح اروپا را تهدید می کند و بی ثباتی را از اروپا به سایر مناطق توسعه می دهد.
ایران نیز از آن جهت برای آمریکا چالش است که مدل جدیدی از حکمرانی را به جهان عرضه کرده و در حال تضعیف مدل تثبیت شده دموکراسی غربی به سمت مردمسالاری مبتنی بر دین است.
البته دموکرات های دولت آمریکا درحال حاضر سیاست بی ثباتی ایران در کنار امتیازدادن به ایران را دنبال می کنند تا پروژه اصلی خود را برای توافق با ایران به دست آورند. البته طرح بی ثباتی نه فقط برای ایران بلکه برای همه کشورهای حوزه مقاومت در دستورکار است و آمریکا از لبنان تا عراق این طرح را دنبال می کند؛ کمااین که آنها پرونده عراق را به انگلیسی ها سپردند تا بی ثباتی در این کشور شکل گیرد که البته این بحران، حتی به راهپیمایی اربعین نرسید و نهایتا دولت عراق هم تشکیل شد. با وجود تضعیف کشورهای هم پیمان ایران در حوزه مقاومت، باز هم برآورد دولت آمریکا این است که جمهوری اسلامی در توسعه قدرت خود در منطقه موفق بوده است. آنها یکی از دلایل این امر را اصلاحات اساسی توسط دولت جدید ایران می دانند که معتقدند ایران در داخل به سمت ایجاد یکپارچگی و حرکت به سمت قدرت یابی به سبک دهه 60 پیش می رود. بنابراین با این مختصات تضعیف مهار قدرت انقلاب اسلامی را با بی ثباتی در منطقه و با بی ثباتی در ایران در دستورکار اصلی خود قرار دادند.
البته در این فضاسازی جدید نمی توان از نقش موساد در تحریک آمریکا برای ایجاد بی ثباتی در ایران چشم پوشی کرد؛ کمااین که بازخوانی سناریوی آمریکایی - صهیونیستی برای ایجاد آشوب در ایران نشان می دهد از چندین ماه قبل و حداقل از خردادماه که رهبر انقلاب در مراسم سالگرد امام به آن اشاره کردند، این سناریو مطرح و قرار بوده از مهرماه دانشگاه ها را به تنش بکشانند تا مسائل دانشگاه با دو موضوع حجاب و معیشت پیوند بخورد.
در این چارچوب بنا بوده است چپ مارکسیستی، مساله حجاب را مطرح کند و وضعیت معیشت هم توسط سایر گروه ها عنوان شود و از دانشگاه به مدارس و فرهنگیان و سایر اقشار سرریز شود. البته موضوعات قومی و مذهبی هم مانند همیشه برای آنها چاشنی کار بوده است تا بتوانند با حرکت روی گسل های حساس جامعه وارد مرحله ترور شوند اما اتفاقات بعد از مرگ مهسا امینی، این پروژه را به هم ریخت. زمانی که ناجا درگیر برقراری امنیت مراسم اربعین بود، این اتفاق افتاد و ناجا هم متاسفانه در روایت اول چگونگی فوت مهسا غفلت کرد و سبب شد موجی علیه نیروی انتظامی شکل بگیرد. آنها در این مرحله احساس کردند که زمینه خوب است و از این رو پروژه را دنبال کردند. پروژه آنها در نظم خاص خود پیش نرفت و به اصطلاح همه یگان ها به خط زدند و نظم مدنظرشان برهم خورد.

شکست سناریوی آشوب در ایران
در این فضای جدید وقتی که نظم اجرای پروژه به هم خورد، فرمانده سنتکام آمریکایی ها به پنتاگون اعلام کرد که این شکست به معنای پایان نیست و در این مرحله تصمیم گرفتند برای استمرار موج آشوب در ایران تا بعد از انتخابات آمریکا کار را ادامه دهند، چراکه برآورد اولیه آمریکایی ها این بود که ایران در مواجهه با تقابل اجتماعی ضعیف می شود، آنها هم این برنامه را تا انتخابات آمریکا ادامه می دهند و اگر بعد از انتخابات آمریکا، ایران ضعیف یا آمریکا و اسرائیل قوی شدند، پروژه را تغییر می دهند و پرونده را از هسته ای به پرونده کل ایران تبدیل می کنند.
گذشته از تغییر مختصات نظم فعلی جهان، باید بررسی کنیم چه زمینه هایی در داخل ایران سبب شد که آمریکا به سمت طراحی این پروژه پیش برود. اتفاق مهم اول امضای 130میلیارد دلار تفاهم نامه خارجی در مدت اخیر با کشورهای همسایه بوده است که اگر این روند را با بی ثباتی متوقف نکنند، اکثر این تفاهم نامه ها به قراردادتبدیل می شود.
از سوی دیگر بزرگ ترین اصلاحات اقتصادی هم در این دیدگاه موثر بوده است. البته نکته دیگر این است که در دولت قبلی، به واسطه فشارهایی مبنی بر این که پول نیست و نمی توانیم نفت بفروشیم همچنین حرکت در مسیر خودکفایی گندم هم حائز اهمیت بوده است.
سرمایه گذاری 650میلیون دلاری در حوزه آب، افزایش تولید و صادرات برق و صادرات بنزین هم از موارد موثر بوده است. بنابراین تجمیع این فضا سبب شده آمریکایی ها تحلیل شان این باشد که انقلاب اسلامی قدرت پیدا می کند و بر مبنای این واقعیت، باید بی ثباتی را در ایران گسترش داد.

تکنیک های جنگ ترکیبی
به کارگیری جنگ ترکیبی در فتنه اخیر کاملا مشهود است و وضعیت به چند اغتشاش خیابانی محدود نمی شود، لذا آنها معتقدند که جنگ ترکیبی می تواند کار را تمام کند.
در شرایط فعلی دشمن در حال اجرای پروژه هویت زدایی در 9 گام است که گام اول شبهه است. در این مرحله شبهه باید تکثیر شود. به این صورت که یک سوال راهبردی، عملیاتی و تاکتیکی مطرح و تکرار و پاسخ به آن هم دروغ منتشر می شود و باید آن قدر تکرار شود که جواب واقعی گم شود.
گام دوم این که فرآیند تردید شکل می گیرد. این فرآیند، تردید در صداقت، موفقیت، امید، اعتماد و محبوبیت و آخرین مرحله تردید در مشروعیت است اما القای بی تفاوتی و ترس هم تکنیک سومی است که فضایی را حاکم می کند که توده مردم بی تفاوت می شوند و خواص می ترسند، همه اینها درنهایت به ایجاد گسست ها منجر می شود.