دموکراسی خواهی ساواکی!

تصاویر منتشر شده جدید نشان می دهد که «پرویز ثابتی» رئیس امنیت داخلی و سرشکنجه گر ساواک بعد از سال ها زندگی در انزوا و دوری از رسانه ها در تجمع اخیر ضدانقلاب در لس آنجلس به همراه خانواده اش شرکت کرده است. پردیس ثابتی، دختر پرویز ثابتی عکسی از او در تجمع اپوزیسیون در امریکا منتشر کرده است. از پرویز ثابتی هیچ تصویر جدیدی پس از انقلاب منتشر نشده بود، نه در کتاب خاطراتش «در دامگه حادثه» و نه در گفت وگویی که سال 1390 با «صدای امریکا» داشت و زندگی وی در تمام طول این سال ها در خارج از کشور نیز به خاطر جنایاتی که در زمان مسئولیتش در ساواک انجام داده، با ترس و نگرانی ادامه داشته است. ثابتی از چهره های معروف ساواک و رئیس اداره یکم این سازمان به شمار می رفت که زندان کمیته مشترک ضدخرابکاری (موزه عبرت فعلی) هم از زیرمجموعه های آن بود. نام ثابتی به واسطه اقدامات وحشیانه اش در ساواک به قدری معروف است که هنوز هم جامعه ایرانی او را از یاد نبرده است. با این حال برای آنکه مخاطبان با شخصیت منفور وی و کارنامه سیاه عملکردش بیشتر آشنا شوند، در ادامه معرفی کوتاهی از وی می آید.

آشنایی با جعبه سیاه ساواک
ثابتی به جعبه سیاه ساواک مشهور است و شکنجه زندانیان و مبارزان پیش از انقلاب زیر نظر وی صورت می گرفت. بعد از کودتای امریکایی- انگلیسی 28 مرداد 1332، محمدرضا پهلوی در صدد تثبیت پایه های حکومت دیکتاتوری خود برآمد و از سوی دیگر، دولت های استعمارگر انگلیس و امریکا که منافع عمده ای در ایران داشتند، حفظ امنیت و تثبیت دیکتاتوری محمدرضا پهلوی را امری بسیار ضروری می دانستند. در این زمان امریکایی ها تصمیم گرفتند ایران را به عنوان پایگاه اصلی خود در منطقه حفظ کنند. لذا ساواک براساس طرح امریکایی ها در سال 1336 با یک صفحه قانون و یک دنیا اختیارات، با ریاست تیمور بختیار به عنوان اولین رئیس آن پا به عرصه وجود گذاشت و بتدریج توانست بر کلیه امور مملکت تسلط یابد. تشکیل این سازمان آغاز اختناق، استبداد و سانسور یک ملت بود. سازمان امنیت که از جهت سازمان اداری زیر نظر نخست وزیری بود، رسما در راس حکومت قرار گرفت. تمام اعمال ماموران دولت تحت نظارت ماموران این سازمان قرار داشت. هیچ یک از نمایندگان مجلس بدون تصویب این سازمان نمی توانستند در انتخابات شرکت کنند. به طور خلاصه، ایرانی زندانی همیشگی سازمان اطلاعات و امنیت کشور شد. در این سازمان که هارولد ایرنبرگر آن را دوست شکنجه گر غرب لقب داده بود، عناصر بسیاری فعالیت می کردند که از هیچ جنایتی برای حفظ منافع اربابان خود فرونگذاشتند. یکی از این افراد پرویز ثابتی عضو شماره دو ساواک بود.
محمود طلوعی در جلد دوم کتاب «بازیگران عصر پهلوی، از فروغی تا فردوست» ثابتی را یکی از گردانندگان اصلی ساواک و از عناصر مرتبط این سازمان با موساد معرفی می کند و در مورد عملکرد وی می نویسد: «ثابتی در تمام عملیات پرسر و صدای ساواک در سال های 1352 تا 1356 نقش اصلی را به عهده داشت و شبکه ساواک در وزارتخانه ها و سازمان های دولتی و حتی بخش خصوصی زیر نظر مستقیم او عمل می کردند. گزارش هایی که از طریق نصیری به شاه داده می شد عمدتا از طرف ثابتی و دار و دسته او تنظیم می گردید و نصیری که بیشتر سرگرم سوء استفاده های مالی و خوشگذرانی بود، بخش اعظم کارهای ساواک را به ثابتی و عوامل او سپرده بود. ثابتی در انتصاب مقامات دولتی و انتخاب نمایندگان مجلس نقش اساسی داشت و گزارش منفی ساواک درباره هرکس که نامزد احراز یک مقام دولتی یا نمایندگی مجلس می شد برای جلوگیری از انتصاب یا انتخاب وی کافی بود. عده ای از مقامات دولتی هم مستقیما با ساواک کار می کردند و به این ترتیب ثابتی در مقام مدیر کل اداره سوم ساواک بیش از هر مقام دیگر دولتی بر امور کشور تسلط داشت...» ثابتی در ساواک پس از نصیری جایگاه مهمی داشت، چنان که در اسناد سفارت امریکا وی جزو اعضای محفل خصوصی شاه معرفی شده است.
وی از مهره های اصلی ساواک بود و در تحکیم رژیم پهلوی آنچه در قدرت داشت، به کار می برد. همین امر باعث شد در طول خدمتش در ساواک شش بار از سوی شاه و دربار مورد تقدیر قرار گیرد و علاوه بر تقدیر های ذکر شده، نشان های درجه چهار و پنج تاج، سه همایون، کوشش دو، سپاس یک و دو و همچنین مدال جشن دوهزار و 500 ساله طلایی شهر و مدال نقره یادبود جشن های دوهزار و 500 ساله را دریافت کند. پرویز ثابتی قرار بود چهره رسانه ای ساواک باشد. او را پیش از انقلاب مقابل تلویزیون ملی نشاندند تا به سوالات خبرنگاران درباره ساواک پاسخ دهد و نماد ابهت ساواک باشد. ثابتی بارها به خاطر گزارش فساد هویدا و اشرف به شخص شاه تا مرز دادگاهی شدن رفت. خود او در مقدمه کتابش که در فرانسه چاپ کرد، می گوید: «من از فساد و ضعف پهلوی اطلاعاتی دارم که به دلیل سوءاستفاده نکردن دستگاه تبلیغاتی جمهوری اسلامی از بیان آن معذورم!»

کارگردان بزرگ سریال های سانسور، خفقان و جوخه اعدام!
اقدامات ثابتی در مبارزه با مخالفان رژیم پهلوی شدید بود؛ وی در کنار تعطیل کردن بسیاری از مجامع مذهبی اقدام به دستگیری، شکنجه، تبعید یا حتی مرگ مبارزین می کرد. به عنوان یکی از جنایات وی می توان به شکنجه آیت الله سعیدی اشاره کرد. ایشان وقتی برای آخرین بار در یازدهم خرداد 1349 توسط ماموران ساواک دستگیر شد، پس از 10 روز براثر شکنجه های وحشیانه ای که ثابتی از آن به عنوان بازجویی تخصصی نام می برد، به شهادت رسید.
سانسور کتاب ها بویژه سانسور سیاسی به قول کریستین دلانوآ نویسنده کتاب ساواک، کسب و کار ساواک بود. این کار از سال 1345 در زمان نخست وزیری امیرعباس هویدا به شیوه سانسور پس از چاپ و پیش از پخش برقرار گردید. با وجود این، هویدا همیشه در مقابل اعتراض نویسندگان نسبت به سانسور کتاب اظهار بی اطلاعی می کرد. وی در سمیناری که در سال 1345 درباره کتاب برگزار شد، در پاسخ به سوالی در مورد اینکه مسئول سانسور کیست، گفته بود ساواک؛ و در سمینار دیگری در حضور پرویز ثابتی نماینده ساواک و رضا قطبی، پسردایی شهبانو فرح و مدیرعامل رادیو و تلویزیون در پاسخ به سوالی مشابه می گوید: مرد شماره دو ساواک پرویز ثابتی.
در طول سال های دهه 1340 و 1350 ده ها نفر از فعالان سیاسی مخالف حکومت پهلوی، پس از تحمل شدیدترین شکنجه های جسمی اعدام و به جوخه های مرگ سپرده شدند. از جمله جنایات هولناک ساواک در طول دهه 1350 به گلوله بستن 9 نفر از زندانیان سیاسی زندان اوین (گروه جزنی) در تپه های مشرف به این زندان بود. در پی افشاگری ها و اعترافات برخی از عوامل ساواک پس از پیروزی انقلاب اسلامی از جمله بهمن نادری پور معروف به تهرانی آشکار شد که این جنایت با تایید و اصرار شخص شاه و هدایت نصیری رئیس وقت ساواک و کارگردانی پرویز ثابتی مدیر کل اداره سوم ساواک صورت گرفته بود.

دموکراسی سلطنت طلبان با طعم شکنجه!
در سال 91 کتاب خاطرات وی با نام «در دامگه حادثه» منتشر شد که بسیاری از فعالان سیاسی داخل و خارج کشور به مطالب آن انتقاد کردند و ثابتی را به تطهیر ساواک و تحریف تاریخ جنایات ساواک متهم کردند. 198 نفر از زندانیان ساواک نیز در نامه ای با استناد به «عهدنامه بین المللی منع شکنجه و مجازات های اهانت آمیز و غیرانسانی» (مصوب مجمع عمومی سازمان ملل متحد در دهم دسامبر 1984)، خواستار پیگرد حقوقی ثابتی و اخراج وی از امریکا شده بودند.
مدیر امنیت داخلی مخوف ترین دستگاه اطلاعاتی منطقه در اورلاندو به عنوان یک سه ملیتی ایرانی، اسرائیلی و امریکایی زندگی می کند و شرکتی اقتصادی به نام Paris Enterprises دارد. او از حامیان مالی کمپین انتخاباتی جرج بوش و کمیته ملی جمهوری خواهان بوده است. طنز روزگار آنجاست که پرویز ثابتی سرشکنجه گر ساواک که در گزارشی به شاه، معتقد بود مردم ایران آمادگی دموکراسی ندارند و دادن آزادی دست حکومت را می بندد، در تجمع اخیر ضدانقلاب در لس آنجلس شرکت کرده و برای دموکراسی شعار می دهد! معنای این حضور روشن است: نخست اینکه جریان سلطنت طلب بیش از همیشه به وقایع اخیر دل بسته و امیدوار است تا به نتیجه دلخواه برسند! پس باید همه حتی آنان که سال ها در سکوت بودند دست و پا بزنند تا فردا محکوم به انفعال نشوند و سهمیه ها برای فردای پیروزی خیالی(!) از همین الان مشخص شود! دوم اینکه جریان سلطنت طلب با حمایت خارجی ها، پول، رسانه اقماری و لشکرکشی سلبریتی ها با تمام توان به میدان آمده و این نوبت را فرصت آخر می دانند. شاید هیچگاه دیگر امکان تجمیع چنین فرصت هایی وجود نداشته باشد؛ پس می بایست تیر آخر را هدر ندهند.