تار و پودهای مخفی و آشکاری که نقش «ترامپ» را در کاخ سفید حک کرد، تا زمان استقرار حاکمیت نظام سرمایه داری و تبلور نگاه متوهمانه هژمون محور در این نظام از بین نخواهند رفت. در این معادله اساسا اهمیتی ندارد که جمهوری خواهان یا دموکرات ها با چه نسبتی در مجلس نمایندگان یا مجلس سنا تقسیم شوند!
آنارشیسم مزمن در آمریکا
به نظر می رسد «ترامپیسم» تاثیر خود را بر فضای داخلی آمریکا تاحدود زیادی گذاشته است، فارغ از اینکه ترامپ شخصا در انتخابات ریاست جمهوری 2024 شرکت کند یا خیر! پیروزی در انتخابات سنا در پنسیلوانیا و نیوهمپشایر و حتی رقابت تنگاتنگ در ایالاتی مانند نوادا و جورجیا و آریزونا را مدیون شخص ترامپ می دانند! دودستگی و شکافی که ترامپ در میان جمهوری خواهان ایجاد کرد، منجر به آن شد تا تعدادی از آرای سلبی به ترامپ ، در سبد رای دموکرات ها به گردش درآید. دقیقا همین مسئله در انتخابات ریاست جمهوری 2020 به رمز پیروزی دموکرات ها و بایدن تبدیل شد. دموکرات ها در شماری از رقابت های انتخابات میان دوره ای با نامزدهایی از حزب جمهوری خواه روبه رو بودند که در انتخابات مقدماتی حزب جمهوری خواه به لطف دونالد ترامپ پیروز شده بودند. هرچند این نامزدهای جمهوری خواه در انتخابات مقدماتی توانسته بودند تا نظر پایه های حزب را به خود جلب کنند اما بهترین گزینه جمهوری خواهان برای غلبه بر دموکرات ها محسوب نمی شدند. آن ها در انتخابات مقدماتی نامزدهای میانه روی جمهوری خواه را حذف کرده بودند که امکان جلب نظر رای دهندگان در برابر دموکرات ها را داشتند. دونالد ترامپ در انتخابات مقدماتی حزب جمهوری خواه از نامزدهایی حمایت کرد که نتیجه انتخابات ریاست جمهوری سال 2020 را زیر سوال می بردند. اکثریت رای دهندگان در انتخابات مقدماتی جمهوری خواه نیز به نامزدهای موردحمایت دونالد ترامپ رای دادند. به این ترتیب دموکرات ها در انتخابات روز سه شنبه برای جلب نظر رای دهندگان مستقل و معرفی نامزدهای جمهوری خواه به عنوان «تهدیدی برای دموکراسی» مسیر آسانی در پیش داشتند.
ترامپ یا ترامپیسم؟!
بسیاری از تحلیلگران مسائل آمریکا می گویند حتی اگر ترامپ از قدرت کنار رود، ترامپیسم این کشور را به نابودی می کشاند.انتخاب نامزدهای تندرو که نتیجه انتخابات سال 2020 را زیر سوال می بردند از سوی میچ مک کانل، رهبر جمهوری خواهان در مجلس سنا مورد انتقاد قرار گرفته بود. او از «کیفیت» یا «سطح» نامزدهای پیروز در انتخابات مقدماتی ابراز نارضایتی کرده بود. به عنوان مثال بسیاری از سران حزب جمهوری خواه انتخابات مجلس سنا در ایالت نیوهمپشایر را فرصتی برای تصاحب یکی از کرسی های حزب دموکرات در این مجلس می دانستند. بااین حال رای دهندگان جمهوری خواه در انتخابات مقدماتی ایالت نیوهمپشایر به نامزد موردحمایت دونالد ترامپ که نتیجه انتخابات سال 2020 را قبول نداشت رای دادند. به این ترتیب دموکرات ها توانستند این کرسی خود را در مجلس سنا حفظ کنند. اکنون دموکرات ها بر روی اختلاف افکنی های ترامپ در حزب جمهوری خواهان حساب ویژه ای بازکرده اند. برابری نسبی آرای دموکرات ها و جمهوری خواهان در مجلس سنا و برتری نسبی جمهوری خواهان بر دموکرات ها در مجلس نمایندگان، قطعا نتیجه مطلوبی برای ترامپ و طرفدارانش نیست. اکنون در جامعه آمریکا بر سر آنچه«آینده ترامپیسم»نامیده می شود اختلافات عدیده ای رخ داده است. برخی جمهوری خواهان سنتی معتقدند که باید از ناکامی اخیر ترامپ در ایالاتی مهم و سرنوشت ساز مانند جورجیا، آریزونا، پنسیلوانیا و نوادا استفاده کرد و یک بار برای همیشه، هزینه جدایی مطلق وی از حزب جمهوری خواه را پرداخت کرد. برخی رسانه های وابسته به حزب جمهوری خواه صراحتا ترامپ را نه عامل اتحاد، بلکه عامل شکست در برابر دموکرات ها در برخی ایالات مهم دانسته اند.
آمریکای بحران زده
انتخابات میان دوره ای کنگره، نقطه پایانی برای «آمریکای بحران زده» نیست ، بلکه نقطه آشکارساز این بحران مزمن و دامنه دار محسوب می شود. حتی اگر ترامپ تحت تاثیرنتایج انتخابات میان دوره ای کنگره از معادلات حزبی جمهوری خواهان حذف شود، سندروم «ترامپ» تا مدت ها جامعه آمریکا را تحت تاثیر قرار خواهد داد. «جان گلد برگ» نویسنده آمریکایی در «لس آنجلس تایمز» و در خصوص شیوع «ترامپیسم» در جامعه آمریکا می نویسد : آنچه امروز در ترامپ و هواداران وی تبلور پیدا کرده است، خودشیفتگی است نه ایدئولوژی! ایده هایی را هم که ترامپ تاکنون به صورت هماهنگ و یکپارچه ارائه کرده، هیچ گونه مبنای عقلانی درستی نداشته اند. ترامپ مقررات را دوست ندارد، چراکه به عنوان یک تاجر، مقررات سد راه وی می شوند.او از تجارت هم خوشش نمی آید، زیرا که درکی کوته فکرانه و بچه گانه از مفهوم «برد» دارد. او نه می داند گفتمان چیست و نه می داند استراتژی چه معنایی دارد!"
سندروم ترامپ
سندروم «ترامپ» محصول عملکرد یک فرد در راس معادلات سیاسی و اجرایی واشنگتن نیست بلکه منبعث از برهم کنش مولفه های دائمی و ثابتی بوده که برای دهه های طولانی، تاروپود آمریکا را تشکیل داده اند. بدون شک پس از مشخص شدن نهایی نتایج انتخابات میان دوره ای کنگره، منازعه ترامپ و جمهوری خواهان سنتی به نقطه اوج خود خواهد رسید. قطعا رئیس جمهور سابق آمریکا حاضر به وداع با معادلات قدرت در کشورش نیست. در چنین شرایطی احتمالا سران حزب جمهوری خواه باید با او دست به معامله زده یا خود را برای عواقب و تبعات سرکشی های ترامپ آماده کنند. اوضاع آشفته ناشی از این تقابل همه جانبه، جامعه آمریکا را در بر خواهد گرفت. «سندروم ترامپ» قرار نیست دست از سر جامعه آمریکا و به طورکلی جامعه غرب بردارد. تار و پودهای مخفی و آشکاری که نقش «ترامپ» را در کاخ سفید حک کرد، تا زمان استقرار حاکمیت نظام سرمایه داری و تبلور نگاه متوهمانه هژمون محور در این نظام از بین نخواهند رفت. در این معادله اساسا اهمیتی ندارد که جمهوری خواهان یا دموکرات ها با چه نسبتی در مجلس نمایندگان یا مجلس سنا تقسیم شوند!
کد مطلب : 88
http://ecovatan.ir/vdcbp.bwrrhbwuui.htmlecovatan.ir/vdcbp.bwrrhbwuui.html