ترامپ در سخنرانی تحلیف خود گفت که « هیچ مسئولیتی بالاتر از دفاع از کشورمان را ندارد». اما او در اولین روز ریاست جمهوری خود چه کرد؟ او آمریکا را ضعیف تر و آسیب پذیرتر کرد. بهترین نمونه در این مورد اقدام ترامپ برای دمیدن جان تازه ای به تیک تاک در ایالات متحده است که در ادامه به آن خواهم پرداخت. اما این تنها مورد نبود. یکی از تهدیداتی که همه ما را احاطه می کند، بیماری‌های ویروسی است که در گوشه‌ای در دور دست کره زمین ایجاد می شود، همانطور که در شیوع ابولا در سال های 2014تا 2016 و در همه گیری ویروس کرونا شاهد بودیم. محافظ ما در برابر بیماری های همه گیر، سازمان بهداشت جهانی است که برای متوقف کردن زودهنگام ویروس ها در کشورهای خارجی، قبل از انتشار آنها اقدام می کند. با این وجود ترامپ در اولین روز کاری خود اعلام کرد که ایالات متحده از این سازمان خارج خواهد شد، این کار افزایش خطر همه‌گیری ویروس بعدی و تلف شدن تعداد زیادی از آمریکایی ها را در پی خواهد داشت. البته نظر ترامپ خیلی هم اشتباه نیست، وقتی که دموکرات‌ها را  متهم می‌کند که گاهی در مورد نظم و قانون بیش از حد سهل انگاری کرده‌اند. با این حال، پس از به عهده گرفتن ریاست جمهوری، با آزاد کردن افرادی که در 6 ژانویه 2021 به دلیل حمله به ساختمان کنگره زندانی شده بودند، در کنار تروریست های داخلی ایستاد. یکی از این افراد جیکوب چانسلی مقلب به جادوگر جنبش راستگرا (QAnon Shaman) بود که پس آزادی نوشت: «عفو شدم عزیزم. و حالا هم می‌خواهم چند تا اسلحه... (استفاده از یک کلمه زشت ) بخرم». یکی از اعضای «پسران مغرور» (یک گروه فاشیستی و نئوفاشیستی راست‌گرا) به رویترز گفت که حکم عفو به استخدام این افراد کمک خواهد کرد و آنها احساس ضد گلوله بودن خواهند داشت. بر اساس گزارش رویترز، بیش از 24 نفر در یک وب‌سایت حامی ترامپ، خواستار اعدام قضات، افسران پلیس یا مقامات دموکرات بودند و گفتند که برخی از این افراد باید به دار آویخته شوند، تا حد مرگ کتک بخورند یا در رنده نجاری انداخته شوند. برخی از جمهوری خواهان در مورد عفو‌های ترامپ با من موافق نیستند. اما دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان تا حد زیادی در مورد تهدید عمده‌ای که چین می‌تواند‌ برای امنیت ملی آمریکا ایجاد کند، اتفاق نظر دارند. اگر بین آمریکا و چین درگیری ایجاد شود، این طور برآورد می شود این دو کشور برای از کار انداختن شبکه‌های برق، شبکه‌های بانکی و سیستم‌های ماهواره‌ای یکدیگر در رقابت خواهند بود. در این رقابت، تیک تاک برگ‌برنده چینی‌ها است. ترامپ به جای پایبندی به قانون سال 2024 که چین را مجبور به صرف نظر از بکارگیری این امتیاز می‌کرد، اکنون ضرب الاجل را برای 75 روز تمدید کرده است تا بتوانیم برای بقای تیک تاک در ایالات متحده معامله کنیم. این تأخیر، حاکمیت قانون را تضعیف می کند و این گمان را افزایش می دهد که چین ممکن است همچنان پنجره ای (برای جاسوسی) رو به 170 میلیون نفر آمریکایی‌که حساب تیک تاک دارند، داشته باشد. دادگاه عالی در تصمیم متفق القول خود مبنی بر تایید قانون علیه تیک تاک، به گزارش‌هایی استناد کرد که داده‌هایی که تیک تاک از کاربران جمع‌آوری می‌کند، شامل سن، شماره تلفن، مخاطبین، آدرس‌های اینترنتی، مکان‌های دقیق و محتوای پیام‌های خصوصی ارسال شده از طریق برنامه است. در واقع، زمانی که ترامپ در سال 2020 تلاش کرد تا تیک تاک را محدود کند (او قبل از این که طرفدار آن باشد با آن مخالف بود)، او به روشی اشاره کرد که این نرم‌افزار «به طور خودکار اطلاعات گسترده‌ای را از کاربرانش دریافت می‌کند». اگر من جای وزیر امنیت ملی چین بودم، به دنبال هر گونه حساب تیک تاک چهار فرزند وزیر امور خارجه (مارکو روبیو) می‌گشتم. همچنین درباره حساب‌های فرزندان افراد دولتی و نظامی استعلام می‌گرفتم و به دنبال تبدیل تلفن‌ها و لپ‌تاپ‌ها به میکروفون و دوربین، ردیابی مکان‌ها، یافتن اطلاعاتی برای باج‌گیری و یافتن اهداف بیشتری ‌می بودم. تیک تاک در پرونده دیوان عالی منکر جمع آوری داده‌ها نشد، اما ادعا کرد که بعید است که چین این شرکت را مجبور به افشای اطلاعات کند. این ادعایی مضحک است. زیرا شرکت های چینی طبق قانون، ملزم به همکاری با سازمان امنیت ملی هستند. حتی شرکت های خارجی هم تحت فشار تسلیم می‌شوند. وانگ شیائونینگ ‌نمونه‌ای از این مورد است. مخالفی که به 10 سال زندان محکوم شد، چرا که یاهو شواهدی را در اختیار دولت چین قرار داد که نشان‌دهنده‌ ایمیل‌ها و نوشته‌های دموکراسی‌گرایانه او در بخش‌های تبادل‌نظر بود. حتی شرکت آمریکایی در برابر دولت چین تعظیم می کند، چه رسد به یک شرکت چینی. من به مدت پنج سال به عنوان رئیس دفتر پکن تایمز فعالیت داشتم، و در آپارتمانی زندگی می کردم که شنود می شد (یکی از دوستان چینی من در  آن محوطه به صورت پاره وقت مشغول ترجمه مکالمات خصوصی من برای دولت چین بود). و هنگامی که منزل را ترک می کردم، توسط کارنان چینی که دولت مجبورشان کرده بود در مورد فعالیت‌های من به سازمان امنیت ملی گزارش بدهند، تعقیب می شدم. یک بار زمانی که در تاکسی بودم توجه راننده را به تحت تعقیب بودنمان جلب کردم، او با تعجب به من نگاه کرد و پرسید: «چی شده؟! نکنه قاتلی»؟ همه این موارد ممکن است برای برخی از آمریکایی ها در چین اجتناب ناپذیر باشد، اما ما نباید به امنیت ملی چین کمک کنیم تا بتواند در خاک ایالات متحده چنین نظارتی بر افراد داشته باشد. عامل دیگری که وجود دارد این است که، حدود 40 درصد از جوانان در ایالات متحده به طور مرتب اخباری را از تیک تاک دریافت می‌کنند، و یافته‌های محققان نشان می‌دهد الگوریتم تیک تاک به طور سیستماتیک اطلاعات را دستکاری می‌کند تا دیدگاهی طرفدار چین از جهان به کاربران ارائه دهد. من به عنوان یک روزنامه نگار با سانسور دولتی مخالفم. اما ما معمولاً اجازه مالکیت خارجی حتی برای ایستگاه‌های رادیویی یا تلویزیونی کوچک را نمی‌دهیم، پس چرا به چین اجازه می‌دهیم منبع اطلاعاتی بسیار مهم‌تری را کنترل کند؟ هیچ چیز غیرعادی در مورد تلاش چین برای جاسوسی از کردن آمریکایی ها یا تلاش برای شناساندن خود وجود ندارد. این کاری است که همه‌ی کشورها انجام می دهند. زمانی چین یک بوئینگ 767 را به عنوان هواپیمای ریاست جمهوری خود، که معادل هواپیمای اختصاصی ریاست جمهوری آمریکا (Air Force One) بود ،خریداری کرد، که 27 دستگاه شنود در داخل آن کشف شد. ما از چین جاسوسی خواهیم کرد و چین از ما، اما نباید این کار را برایشان آسانتر کنیم. قانون سال 2024 که با اکثریت قاطع دو حزبی کنگره تصویب شد، شرکت مادر تیک تاک، بایت دنس (ByteDance)، را ملزم کرد که آن را بفروشد یا اینکه به بازار ایالات متحده دسترسی نداشته باشد. با این حال، گزینه فروش پیچیده خواهد بود، زیرا قلب تیک تاک الگوریتم آن است و تا زمانی که بایت دنس این الگوریتم را کنترل می کند، نگرانی های امنیتی همچنان پابرجاست. من هم از تغییر موضع ترامپ در مورد تیک‌تاک ناراحت هستم. او دلیل روشنی برای تغییر نظرش ارائه نکرده است اما زمان‌بندی این تغییر جالب توجه است. ترامپ در مارس 2024 ترامپ با جف یاس، که یک میلیاردر و سرمایه‌گذار عمده بایت دنس است، ملاقات کرد. ترامپ می‌گوید آن‌ها درباره تیک تاک صحبت نکرده‌اند، اما او نظرش را عوض کرد و اکنون به دنبال حفظ این نرم‌افزار است. نهایتا، ترامپ در شروع دومین دوره ریاست جمهوری خود، مدعی دفاع از آمریکا است، و در عین حال اقداماتی را انجام می دهد که به نفع یک سرمایه گذار جمهوری خواه است و ممکن است به چین در تضعیف امنیت ملی آمریکا کمک کند.