بی عملی در قبال حمله تروریستی اسرائیل به محل دیپلماتیک می تواند موجب آثار و تبعات فزاینده ای شود که دیگر اماکن دیپلماتیک رادربرگیرد، به گونه ای که هیچ مکان دیپلماتیکی از چنین حملاتی درامان نباشد و هر کشوری به خود اجازه دهد در قبال دیگر کشورها هر چه خواست انجام دهد و در چنین شرایطی سنگ روی سنگ بند نخواهد شد.

از ۷اکتبر بدین سو، روزی نبوده که اسرائیل قواعد بین المللی و حقوق بین‌المللی بشردوستانه را نقض نکرده باشد. این بدان معنا نیست که قبل از ۷اکتبر اسرائیل اقدام به نقض این موارد نکرده، که  أساس این دولت در ۷۶سال گذشته،  مبتنی بر نقض قواعد بین المللی و قطعنامه های مختلف سازمان ملل و حقوق بین المللی بشردوستانه بوده است.
در ۶ماه گذشته جنایت های بی شمار صهیونیست ها از یک سو و رخوت و بی عملی کشورها و سازمانهای بین المللی در مقابل جنایت های جنگی که اسرائیل مرتکب شده، حیرت آور است و همین انفعال و حمایت ها منجر به جسارت و قساوت بیشتر اسرائیل در مناطق اشغالی شده است. گذشته از نزدیک به ۳۳۰۳۷کشته و ۷۵۶۶۸زخمی و بیش از ۷۰۰۰مفقودی و تخریب و ویرانی گسترده غزه طی ۶ماه گذشته، جنایتهای اسرائیل در روز اول آوریل (۱۳فروردین) از جهات مختلف قابل مطالعه است و آنچنان که شاهدیم، می تواند بسیاری از معادلات موجود در جنگ غزه را تغییر دهد. در این روز، اسرائیل طی چند عملیاتی که انجام داد کنوانسیون ژنو، کنوانسیون وین و اساسنامه رم را یکجا نقض کرد.

 اول: ارتش اسرائیل صبح رو ز اول آوریل (۱۳فروردین) اعلام کرد به عملیات دو هفته‌ای خود در محوطه بیمارستان الشفاء در غزه با موفقیت پایان داده و از آنجا عقب نشینی کرده است. محاصره و حمله دو هفته ای به بیمارستان الشفاء،  منجر به ویرانی و از کار افتادن کامل این مجتمع پزشکی شد که از معدود مراکز حیاتی باقیمانده برای بیماران و مجروحان و افراد نیازمند به درمان و محل آموزش دانشجویان پزشکی دانشگاههای غزه بود. بیمارستان نه فقط محل رجوع برای مداوای بیماران و افراد مجروح بود،بلکه  بعد از حمله اسرائیل به غزه، تبدیل به مأمنی برای هزاران آواره بی سرپناه فلسطینی شد.
پس از عقب نشینی نیروهای اسرائیلی، ده ها جسد در داخل و خارج بیمارستان با دست و پاهای بسته و آثار شکنجه یا بخش هایی از بدن هایی که بر اثر انفجار جدا یا زیر تانک های اسرائیلی له شده بودند، پیدا شد.
به استناد فیلم های منتشره بیماران بدون مراقبت و غذا محبوس و رها شده بودند. طی این دو هفته، به جز آنها که هدف مستقیم حمله نظامیان صهیونیست قرار گرفته بودند، تعدادی از بیماران و افراد زخمی نیز به دلیل کمبود دارو، اکسیژن، آب و غذا جان خود را از دست دادند. مدیر کل سازمان بهداشت جهانی با انتشار توییتی نوشت: در جریان یورش نظامیان اسرائیلی به بیمارستان الشفاء دست‌کم ۲۱بیمار جان خود را از دست داده اند. بعد از حمله نوامبر ۲۰۲۳، این دومین حمله اسرائیل به بیمارستان الشفاء پس از عملیات طوفان الاقصی بود.
گزارش‌ها حاکی از هدف قرار گرفتن هر جنبنده ای توسط نظامیان اسرائیلی در این مدت بود. نیروهای اسرائیل طی این دو هفته ۴۰۰فلسطینی را در بیمارستان الشفاء و اطراف بیمارستان کشتند، از جمله یک پزشک زن و پسرش که او هم پزشک بود. صدها نفر را از جمله خبرنگاران و کارکنان کادر درمان بیمارستان را بازداشت کردند و چشم‌بند، دستبند و پا‌بند زدند و عریان کردند و به نحو تحقیرآمیزی مورد بازجویی قرار دادند. حمله نظامیان اسرائیلی به بیمارستان الشفاء و غیرنظامیان اعم از بیماران و کادر درمان و خبرنگاران و آوارگان مستقر در بیمارستان نقض صریح مواد مختلف کنوانسیون چهارم ژنومصوب ۱۹۴۹درزمینه حفاظت از اشخاص غیرنظامی در زمان جنگ  از جمله مفاد ۱۸و ۱۹کنوانسیون و پروتکل های الحاقی مصوب ۱۹۷۷بود.

دوم: درحالی که همه متاثر از تصاویر و فیلم های منتشره از مخروبه های بیمارستان الشفاء و جنازه های بر زمین مانده بودند، ساعاتی بعد خبر آمد که در جریان حمله موشکی اسرائیل به کنسولگری ایران در دمشق و تخریب ساختمان، ۷عضو سپاه از جمله سردار محمدرضا زاهدی، فرمانده شاخه سوریه و لبنان نیروی قدس و محمد هادی حاجی رحیمی، جانشین او از مستشاران و افسران نظامی ارشد ایران در سوریه و ۵افسر همراه آنان و چند شهروند سوری و لبنانی به شهادت رسیده اند.
این حمله، نه فقط مصداق بارز تعرض به خاک سوریه به عنوان کشور میزبان محل کنسولگری ایران بود، بلکه حمله تروریستی اسرائیل علیه شهروندان ایرانی در محلی دیپلماتیک به شمارمی رود. ترور نیروهای نظامی ایرانی در سوریه امر تازه ای نیست، آنچه تازه است حجم حملات و ترورهای اسرائیل از زمان شروع جنگ غزه به میزان قابل توجهی افزایش پیدا کرده است.
اسرائیل طی ۶ماه گذشته، به جز حمله به غزه برای نابودی حماس و مقاومت فلسطین  که ناتوان از انجام آن بوده، در تلاش برای گسترش دامنه جنگ با اقدامات تروریستی خود، حداقل ۳کشور سوریه، لبنان و ایران را هدف حملات خود قرار داده است. اقدام اول آوریل اسرائیل، نقض کنوانسیون وین بود. مطابق ماده ۳۱کنوانسیون وین درباره روابط کنسولی مورخ ۲۴آوریل ۱۹۶۳، «اماكن كنسولي تا حدود مقرر در ماده حاضر مصونيت دارند». در حالی که این ماده اشاره به مصونیت مکان کنسولگری از اقدامات احتمالی دولت میزبان دارد، بالتبع مسئولیت کشورهای دیگر در قبال ایجاد ناامنی در اماکن دیپلماتیک همچون سفارتخانه ها و کنسولگری ها در کشورهای میزبان روشن است.
بی عملی در قبال چنین اقداماتی می تواند موجب آثار و تبعات فزاینده ای شود که دیگر اماکن دیپلماتیک رادربرگیرد، به گونه ای که هیچ مکان دیپلماتیکی از چنین حملاتی درامان نباشد و هر کشوری به خود اجازه دهد در قبال دیگر کشورها هر چه خواست انجام دهد و در چنین شرایطی سنگ روی سنگ بند نخواهد شد.

سوم: عصر همان روز هفت تن از امدادگران سازمان «آشپزخانه مرکزی جهانی» که برای توزیع غذا در نوار غزه به سر می‌بردند، در حین بازگشت با حمله هوایی اسرائیل کشته شدند. تردد اعضای این خیریه از قبل به اطلاع ارتش اسرائیل رسیده بود. این سازمان بعد از این حمله اعلام کرد که فوراً عملیات خود را در این منطقه متوقف می‌کند و به زودی در مورد آینده کار خود در غزه تصمیم خواهد گرفت. 
به گفته بنیانگذار این خیریه، اسرائیل آنها را کاملا به طور سیستماتیک و خودرو به خودرو هدف قرار داده است. بعد از این حمله، دیگر گروه‌های امدادی نیز ارسال کاروان‌های کمک به شمال غزه را بسیار خطرناک اعلام کردند؛ این در حالی است که جان کربی، هماهنگ‌کنندهٔ ارتباطات راهبردی شورای امنیت ملی ایالات متحده گفت : «ما هیچ مدرکی دال بر اینکه اسرائیلی‌ها تاکنون قوانین بشردوستانه بین‌المللی را نقض کرده باشند، پیدا نکرده‌ایم»!
پیش از این نیز اسرائیل برنامه‌های ارسال کمک‌های «انروا» آژانس کمک رسانی سازمان ملل متحد به نواحی شمالی غزه را ممنوع کرده بود. یک مقام ارشد سازمان ملل در امور کمک‌های بشردوستانه در غزه گفته است: «از زمان آغاز جنگ بین اسرائیل و حماس در ۷اکتبر سال گذشته بیش از ۲۰۰امدادگر در این منطقه کشته شده‌اند.» تردیدی نیست که هدف چنین حملاتی به نهادهای بشردوستانه تلاش برای متوقف کردن اقدامات آنها، ایجاد رعب و وحشت برای ادامه فعالیت شان و ادامه سیاست تحقیر مردم فلسطین و تحمیل گرسنه نگهداشتن مردم غزه به عنوان سلاحی جنگی است.
این اقدام اسرائیل از مصادیق جنایت های جنگی بند ب ماده ۸اساسنامه رم و نقض موارد دیگر قوانین حقوقی و عرفی است که در منازعات مسلحانه بین‎المللی قابل اعمالند.

چهارم: در همان روز، پارلمان اسرائیل ، پیش‌نویس جدید «قانون الجزیره» ارائه شده از سوی بنیامین نتانیاهو برای «بستن فوری» شبکه الجزیره و غیرقانونی کردن فعالیت آن به دلیل نحوه پوشش خبری جنگ غزه را تصویب کرد. این قانون هر چند نام قانون الجزیره را یدک می کشد، اما به وزیر ارتباطات اسرائیل اجازه می‌دهد که با کسب موافقت نخست‌وزیر، پخش هر کانال خارجی را در صورتی که نخست‌وزیر محتوای آن را تهدید مستقیم برای امنیت اسرائیل تلقی کند، صادر کند.
نتانیاهو با تروریستی خواندن الجزیره اعلام کرده که  الجزیره دیگر از اسرائیل پخش نخواهد شد و قصد دارد بلافاصله طبق قانون جدید برای توقف کامل فعالیت این کانال اقدام کند. این قانون به نتانیاهو این اختیار را می دهد که ضمن ممانعت از پخش برنامه های الجزیره در اسرائیل، دفاتر آن را تعطیل کند و جلو فعالیت وب سایت آن را هم بگیرد.
این در حالی است که پیش از این اقدام، به جز هدف قرار دادن و کشتن دو خبرنگار الجزیره، یک فیلمبردار آن و ۱۴۷روزنامه نگار و خبرنگار دیگر، خانواده های برخی خبرنگاران نیز در جریان جنگ اخیر توسط اسرائیل کشته شدند. با اقدام جدید برای بستن الجزیره، اسرائیل جلو انتشار اخبار و شواهدی از جنایات اسرائیل در پاکسازی قومی و قتل عام فلسطینیان را خواهد گرفت. اسرائیل در ماههای نخست جنگ غزه، دستور تعطیلی برنامه‌های محلی شبکه المیادین را داده بود و طی این مدت به جز چند مورد محدود در ابتدای جنگ برای مشاهده مناطقی مشخص تحت هدایت ارتش، به هیچ خبرنگاری اجازه ورود به نوار غزه داده نشده است.

پنجم: دولت بایدن در روزهای اخیر نسبت به انتقال یک بسته جدید تسلیحاتی ۲.۵میلیارد دلاری شامل بمب و جت های جنگنده به اسرائیل چراغ سبز نشان داده است. این بسته تسلیحاتی شامل بیش از ۱۸۰۰بمب چندمنظوره ۲۰۰۰پوندی(۹۵۰کیلوگرم) MK84و ۵۰۰بمب ۵۰۰پوندی (۲۲۵کیلوگرم) MK82می‌شود.
به علاوه، بر اساس اخبار منتشره، دولت آمریکا در حال نهایی کردن فروش بسته جدید تسلیحاتی به اسرائیل است و کنگره را برای تصویب طرح فروش ۵۰جنگنده اف-۱۵و ۳۰فروند موشک هوا به هوا و مهمات دیگر به ارزش ۱۸میلیارد دلار به اسرائیل تحت فشار قرار داده است. جالب توجه اینکه حتی در بیانیه نسبتا شدیداللحن روز ۴آوریل دولت آمریکا بعد از تماس تلفنی بایدن و نتانیاهو هم کاخ سفید تا به این مرحله پیش نرفت که مستقیماً اعلام کند رئیس جمهور ی آمریکا تحویل سلاح به تل آویو را متوقف می‌کند.
با توجه به آنچه گفته شد، فقط یک کشور در جهان می‌تواند صبح‌با تبختر بعد  از عقب نشینی از ویرانه های یک مجتمع بیمارستانی بزرگ و کشتار دوهفته ای بیماران و آوارگان، از آن به عنوان موفقیت یاد کند، بعد از ظهر به کنسولگری یک کشور با مصونیت دیپلماتیک در کشور همسایه حمله کند و چندین نفر از سه ملیت ایرانی و سوری و لبنانی را به قتل برساند، عصر به یک سازمان مردم نهاد بشردوستانه حمله کند و هفت نفر را با ملیت های فلسطینی، استرالیایی، لهستانی، بریتانیایی و آمریکایی-کانادایی هدف قرار دهد، بعد هم قانونی برای ممنوعیت فعالیت شبکه ای تلویزیونی تصویب کند و همچنان جنایاتش سرپوش گذاشته شود و توسط حامیانش با سلاح های پیشرفته تسلیح شود.  واقعا چرا؟